آثار زيانبار دروغ:

بي ايماني - نفاق و درويي – ريا – بيوفايي - ظاهرسازي و فريبكاري – دنياگراي - بي اعتمادي - فراموشي و تناقض گويي - تشويق ذهني و فكري و اضطراب روحي

*انواع دروغ:

1.جدي كه حرام است.

2.شوخي كه دو صورت دارد: الف- شوخي بودن آن معلوم است كه حرام نيست ولي بايد به اندازه اي باشد كه باعث عادت به دروغ گويي نشود و آن كاري است بس مشكل.

ب-شوخي بودن آن معلوم نيست كه حرام است، مثل دروغ گفتن به فرد ساده لوح خوش باور.

ظلم و ستم:

ظلم و ستم يكي از شنيع ترين گناهان است بلكه با كمي دقت و تحليل عقلي، بايد گفت: زشتي و شناعت گناهان ديگر هم به مقدار ظلمي كه در آنهاست.

ظلم پديده ي زشت و ناپسندي است كه هيچ طبع سليمي آن را نمي پذيرد، چون برخلاف فطرت آدمي است و لذا كودك خردسالي كه هنوز خوب و بد را تشخيص نمي دهد، از ظلم متنفر است و نسبت به آن عكس العمل نشان مي دهد و از كسي كه به او ظلم روا داشته باشد تنفر دارد.

ظلم براساس معناي كه اهل لغت براي آن ارايه داده اند دامنه وسيعي دارد، گفته اند: ظلم، قرار دادن چيزي غير جاي خودش است يا در تعريفي كه طبع انسان آن را غير طبيعي احساس كند و مطابق طبع سليم صحيح انساني نباشد در واقع در محل اصلي قرار نگرفته و ظلم است.

ظلم در لغت قرار دادن هر چيز در غير جاي حقيقي خودش مي باشد و مترادف با كلمه ستم در فارس است و از جهت شخص مرتكب كم و زياد ميشود.

معناي اصطلاحي ظلم در منابع اسلامي به معناي: 1-گناه كردن 2-شرك به خداي متعال 3-ستم به ديگري اعم از نزديكان و غير نزديكان مثلا همسر ، خانواده اگر بداخلاق نباشد و يا خانواده را در مسير صحيح زندگي راهنمايي نكند، آن هم ظلم است. ستم به ديگري نه اينكه او را مورد ضرب و شتم قرار دهد يا به مال ديگري با عناوين مختلف تعدي كند بلكه ظلم به غير خود به معناي عامي است كه شامل هر نوع برخورد نامناسب ميشود.

تهمت:

معني اصطلاحي نسبت دادن عيب يا گناه و صفتي كه ديگري وجود ندارد و اين از گناهان بزرگي است كه دين مبين اسلامي به شدت آن را مذمت نموده است.

شخصي كه تهمت مي زند چندين گناه مرتكب مي شود. از طرفي دروغ مي گويد كه نسبت ناروا به ديگري مي دهد و از طرفي غيبت آن شخص را مي كند زيرا او را به چيزي كه كراهت دارد و راضي نيست متصف مي كند و از طرف ديگر انسان پاك و بيگناهي را متهم ساخته و آبرويش را مي برد با توجه به اين جهان كسي كه تهمت مي زند مرتكب گناه بزرگي ميشود، تهمت همانند تيري است كه به صرف اصابت به هدف، آن را متلاشي مي كند و شخصيت و آبروي متهم را بر باد مي دهد و قلب او را براي هميشه جريحه دار مي سازد. بنابراين شخصي كه مرتكب تهمت ميشود بار سنگيني از گناه بر دوش گرفته و عذاب دردناكي در انتظار خواهد داشت.

گرچه تهمت براي مدتي ممكن است موثر واقع شود اما مرور زمان و تحولات روزگار در پرتو رشد و آگاهيهاي جامعه مشت چنين دشمناني را باز خواهد نمود چنانكه تجارب زندگي اين واقعيت را به اثبات رسانده است و بي گناهي پاكان براي ديگران شده است.

برگرفته شده از:

sayedmahdi.blogfa.com